2 Temmuz 2008 Çarşamba

Sızlayan Panik...

İnan bana,
gittiğini sandığımda
kalbim sızladı..
Bir an yetim kaldım.
Yağmurlarım
süzülürken
sessizce yüreğime,
sebebini
anlamaya
çalışıyordu aklım.
Anlam veremedim,
sen
benim üzülebileceğimi
düşünemedin.
Bendeki
değerini
göremedin.
Kaç gündür
panik oldum,
kendimi
suçladım durdum.
İnan yağmurlar
yağıyor hala,
sessiz ,yalnız yüreğime...
İnsan,
bu dünyada
bir can yoldaşı
arıyor be canım.
Yoldaşlığın
adı önemli değil,
önemli olanı
can olması,
yar olması..
Beni
kendinden
habersiz bırakma,
yaz
bana arada
iki satır
olsada..

GÜL'ce

Hiç yorum yok: