2 Temmuz 2008 Çarşamba


Sızlayan Panik...

İnan bana, gittiğini sandığımda kalbim sızladı..Bir an yetim kaldım.Yağmurlarım süzülürken sessizce yüreğime,sebebini anlamaya çalışıyordu aklım.
Anlam veremedim, sen benim üzülebileceğimi düşünemedin.
Bendeki değerini göremedin.Kaç gündür panik oldum,kendimi suçladım durdum.İnan yağmurlar yağıyor hala,sessiz ,yalnız yüreğime...
İnsan, bu dünyada bir can yoldaşı arıyor be canım.
Yoldaşlığın adı önemli değil,önemli olanı can olması,yar olması..
Beni kendinden habersiz bırakma,yaz bana arada iki satır olsada..

Hiç yorum yok: