Sen Sevmedin..

Sevmek güzeldi ve yaşamak seninle ..

Seni sevdiğim gibi sevmedin beni..Bunu bilmek içimi kanatıyordu, ama en azından sevmiştin.
En azından ,ben seni çok severken sen beni az sevdin.Farkımız buydu.Ne yaptıksa hep en fazlasını ben yaptım.Sen sana düşeni.
Sonu ne olur belli olmaz diyerek bağrına basmaktan ,sahiplenmekten kaçtın..

Oysa ben, seni sonsuza kadar sevmeye hazırlanırken,sen nasıl ayrılırım hesapları yaparmışsın.
Maalesef......Ne acı ..

Ben sonumuz evlilik diye düşünürken ,sen başka hesapların peşindeymişsin.
Beni sevdiğini söylerken gözlerimin içine hiç bakmazdın..
Öyle saf, öyle sevdalıymışım ki görmedim bütün bunları.Aşkın kör ve sağır ettiği durumları hep ben yaşadım nedense.

Sevmek fedakarlık gerektirir diyenlere,mükafatım yalnızlık.
Terk edilmek ansızın.Neye uğradığını anlamayan bir yürekle, kırık bir yürekle kaldım yapayalnız.Hem sevilmediğimi anlamış olmanın acısı,hem sevdim diye kullanılan hislerim..

Artık vazgeçtim..Hayattan..Seni sevmekten.
Bıktım usandım yol gözlemekten.Sana adanmış bir hayat...Boşuna boşuboşuna geçen yıllarım.
İncinen gururum,

Vazgeçtim aşktan...Vazgeçtim hülyalardan..
Görmek istemiyorum artık gerçeğe dönüşmeyen rüyaları...Kapattım gönül kapımı..

Gönül kapım kapalı.............Aşk denen masala...